Yerel bir nehir boyunca yürürken K&F 12x50 monokülerimi yanıma alıyorum. Yakındaki kuşların ve çiçeklerin detaylarını görebilmeyi seviyorum. Kuşları tanımlayabilecek kadar uzakta görmeyi seviyorum. Monokülerin 12x büyütmesi (600 mm'lik bir kamera merceğine eşdeğerdir), bazen kuşları öyle büyük bir mesafeden görebilirim ki önce uçup gitmesinler. Örneğin, yerel bir patika boyunca büyüyen uzun, kuru otların tohumlarını yiyen saka kuşlarına rastladım. Patikanın diğer tarafına yürüyerek beş dakika boyunca kuşları izledim ve izleme alanının çoğunu harika ayrıntılarla doldurdum. Monokülerin büyük çıkış merceği yeterli ışığı getirir böylece nispeten düşük ışık koşullarında nesneleri kolayca görebilirim. Bunu sevdim. Nehirden dönerken, bir ağaç gölgesinin altından akan bir kanalda toplanan küçük bir tahta ördek sürüsüne bakıyorum. Öğleden sonra gölgeli kanal bu monoküler için çok karanlık değil. iPhone'umla monokülerle fotoğraf çekmeyi deniyorum. Monoküler, adaptör ve telefonu normal bir metal kamera tripoduna monte ettim. Normal bir kamera tripodu, monokülerle birlikte gelen küçük plastik masa üstü tripoddan daha sağlamdır ve ayakta çekim yapmanızı sağlar. Kamera sarsıntısını önlemek için telefonun zamanlayıcısını kullandım Durağan nesneler için bir cazibe işlevi gördü. Görüntü sabitleme bugünlerde birçok akıllı telefonda kameranın bir parçası olduğundan, hangi sonuçları alabileceğimi görmek için iPhone monoküler donanımını elimde tutmayı deneyeceğim. Ekteki resimlerde ilk resimdeki ayçiçekleri monoküler ile çekilmiştir; ikinci resim, gözümüzün normal görünümüne benzer şekilde, monoküler olmadan çekilmiş ayçiçeklerini göstermektedir. Ayçiçeklerinin yanında, monokülerle çalışan arıları görebiliyorum! Telefon direğindeki titreşen kuzey ağaçkakanın görüntüsünde, monoküler beni noktalarını görecek kadar yaklaştırdı ve ayırt edici yüksek sesle aramasıyla tanımlanmamış olsaydı, onu kesin olarak tanımlayabilirdi. İyi inşa edilmiş, yönetilebilir,