Günümüzde UV bulanıklık filtresinin en büyük faydası kamera merceğinin ön elemanını korumasıdır. Ayrıca pus düzeltmesi de mevcuttur ancak mavi azaltma için film ihtiyacı dijital kameralarda geçerli değildir. Bunun en büyük nedeni, günümüzdeki son işleme yazılımının, hiçbir UV filtresinin yapamadığı, fotoğrafçının istediği kadar bulanıklığı filtreleyebilmesidir. Korunma ihtiyacı gerçektir. Lenslerinizin ön elemanlarının kirlenmemesi veya sıçramaması anlamına gelse bile bu filtreler rol oynar. Yanlış bir adım atıp küçük bir nehre sıçradığımda ve kamerayı ıslattığımda bu filtreyi taktım. Eve geldiğimde lensleri temizlemenin hassas işiyle yüzleşmek zorunda kalmayacağımı bildiğim için beceriksizliğim konusunda kendimi çok daha iyi hissettim. Ancak ışık yolundaki filtrenin yüksek kalitede olması gerekir, aksi halde görüntü etkilenecektir. Burada camı test edebileceğim bir laboratuvara sahip olmaktan çok uzağım. Hayal ettiğim en iyi test basitti. Filtreli ve filtresiz aynı görüntüyü çeker ve ardından herhangi bir sorun olup olmadığını görmek için karşılaştırırdım. Evet, çiğ ama bende olan bu. Lütfen verilen resme bakın. Bunu oluşturmak için kamerayı bir tripodun üzerine yerleştirdim, pozlamayı en iyi tahmin olarak manuel olarak ayarladım ve ardından biri bu filtreli, diğeri filtresiz olmak üzere iki fotoğraf çektim. RAW fotoğraflarını çektim, bir kısmını rastgele kırpıp diğerine yapıştırdım. Her ikisi de etiketlidir. Daha sonra bir araya getirildikleri alana odaklanarak ikisini karşılaştırdım. Birleşmenin yaklaşık yerine siyah bir çizgi çizdim. Herhangi bir işlem sonrası işlem yapmadım. Bunlar, doğrudan kameradan alınan, yalnızca buraya gönderilmek üzere JPEG'e dönüştürülen RAW (DNG) görüntülerdir. Her iki görüntüye de elimden gelenin en iyisini yaptım ve bu filtrede herhangi bir bozulma fark etmedim. Başka bir deyişle, tam olarak istediğimi yapıyor ve artık lensimde bir yer edinmiş durumda.